Postanak i galvne karakteristike švedskog jezika
Švedski jezik se ubraja u grupu germanskih jezika odnosno, u grupu severnogermanskih jezika. Kao zvaničan jezik postoji u Švedskoj, Finskoj i Evropskoj uniji. Njime danas govori približno 9,5 miliona ljudi. Sličan je danskom i norveškom jeziku,pa se ova grupa često naziva i grupom skandinavskih jezika.
Istorijski, švedski jezik je jedan od potomaka staronordijskog jezika. Nekada se srednovekovni švedski naziva runski švedski jer je pisan runskim pismom. Savremeni švedski jezik stvoren je kada je tadašnji kralj Švedske Gustav Vasa naredio da se Biblioja prevede na švedski.
Švedski jezik ima dva roda, neutralni i zajednički, i dva padeža, nominativ i genitiv, i pet tipova deklinacija. Iako ovo deluje lako, upotreba melodijskog akcenta koji je nestao iz većine indoevropskih jezika često predstavlja problem strancima. Pravila pisanja u švedskom odgovaraju nekadašnjem izgovoru, koju se sada promenio pa postoji jaz između pisane i izgovorene reči.
Nepriznati švedski jezici su:
- Skånska; koristi se na krajnjem jugu Švedske i otoku Bornholm un Danskoj
- Dalmaalski ili dalekarlijski: njime govori oko 1500 ljudi u Dalarni.
Švedski dijalekti su : svea, nyland švedski, istočno-švedski, standardni švedski, severno-švedski, uusimaa švedski, gotlandski...